Ogłoszenie

Selti

Zwykły Wilk

Dołączył: 2016-10-10

Liczba postów: 68

PŁEĆ: samica

WIEK: 3 lata

Rośliny lecznicze

Czosnek niedźwiedzi
Czosnek niedźwiedzi ma podobne własności lecznicze, jak czosnek pospolity i inne gatunki czosnków. Ma silne działanie bakteriobójcze, obniża ciśnienie krwi, korzystnie działa na serce, zapobiega nowotworom złośliwym, miażdżycy, pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci. Jego silne działanie bakteriobójcze szczególnie przydatne jest przy leczeniu chorób górnych dróg oddechowych, przy tym dodatkowo oprócz zabijania bakterii czosnek pobudza wydzielanie śluzu w oskrzelach. Jeśli ma być stosowany do pobudzenia procesów trawiennych, to najlepiej jest go zebrać na początku pory kwitnienia. Roślina jadalna.
Aromatyczne, pachnące czosnkiem liście zawierają dużo witaminy C, pobudzają apetyt.

Arnika górska
Działanie zewnętrznie na krwiaki, stłuczenia, obrzęki pourazowe, oparzenia i ukąszenia owadów. Koszyczki kwiatowe mają liczne substancje czynne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwreumatycznym i antyseptycznym. Stosowana wewnętrznie wzmacnia i uszczelnia ściany naczyń krwionośnych, działa przeciwzakrzepowo oraz poprawia krążenie krwi.

Dziewanna wielokwiatowa
Wodne wyciągi surowca mają zastosowanie głównie wykrztuśne (dzięki zawartości saponin) oraz osłaniające (dzięki obecności śluzu). Działają również przeciwzapalnie na błony śluzowe jamy ustnej, gardła, oskrzeli, przełyku, żołądka i jelit, a także dróg moczowych łącznie z pęcherzem. Doustnie podawane wyciągi z dziewanny mają nieznaczne działanie moczopędne i napotne. Stosowane zewnętrznie na skórę kwiaty działają odmiękczająco, gojąco i przeciwzapalnie.

Lipa szerokolistna
Preparaty wykonane z tego surowca są tradycyjnie używane jako środki napotne w postaci naparów szczególnie w lekkich przeziębieniach. Właściwości napotne oraz przeciwzapalne mogą być związane z zawartością wszystkich wymienionych składników (szczególnie flawonoidów i śluzu). W przypadku choroby przebiegającej z gorączką napary lub odwary z kwiatów lipy łagodnie zwiększają wydzielanie potu i poprawiają nieco transpirację i perspirację skóry. Lipa skutecznie działa napotnie nie tylko po wypiciu naparu, ale także użyta do kąpieli. Działanie to polega częściowo na bezpośrednim pobudzeniu czynności gruczołów potowych, a także, w pewnym stopniu, na zwiększeniu ich wrażliwości na bodźce przekazywane przez nerwy układu współczulnego przewodu pokarmowego i narządów rodnych kobiet. Zmniejszają one nieznacznie napięcie mięśni gładkich, pobudzają w niewielkim stopniu wydzielanie soku żołądkowego, wzmagają przepływ żółci do dwunastnicy, wydalanie moczu, wpływają na konsystencję krwi, obniżają nieznacznie jej lepkość i przeciwdziałają agregacji krwinek czerwonych. Znane są również właściwości lipy jako dobrego środka uspokajającego, który znosi napięcie i nadmierne pobudzenie układu nerwowego.

Nerecznica samcza
Właściwości lecznicze znano już w starożytności. Surowcem leczniczym jest kłącze (Rhizoma Filicis maris) które zbiera się po obumarciu liści. Suszy się je w temperaturze około 35 °C. Zawierają dużo skrobi i barwników oraz filmaron, aspidinofilicynę oraz floroglucynę. W weterynarii i medycynie jest stosowany na tasiemca wyciąg eterowy, ale za duża dawka powoduje uszkodzenie nerwu ocznego. Natomiast odwar służy do okładów na trudno gojące się rany oraz na bóle gośćcowe.

Ślaz dziki
Surowiec ten jest używany jako środek osłaniający i zmiękczający zewnętrznie i wewnętrznie w stanach nieżytowych nosa i zapalnych dróg oddechowych. Zawarty w kwiatach śluz przechodzi do wyciągów wodnych i powleka błony śluzowe jamy ustnej, gardła i krtani, chroniąc je przed podrażnieniem, łagodzi również kaszel, przywraca ruch nabłonka rzęskowego, ułatwia odkrztuszanie i zmniejsza stan zapalny.

Świetlik łąkowy
Używa się go do alergicznych i bakteryjnych zapaleń spojówek. Kwasy zawarte w świetliku mają cechy przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Uszczelniają naczynia krwionośne oczu, zapobiegają także krwawieniom z naczyń siatkówki. Świetlik może być stosowany w zapaleniach spojówek oczu i brzegów powiek, w wiosennym zapaleniu spojówek, przypadkach jęczmieni. Odwar z ziela świetlika może być stosowany wewnętrznie w chorobach żołądka i wątroby, w zaburzeniach trawienia i w kolce żółciowej. Picie naparu ze świetlika łąkowego dwa razy dziennie wpływa na poprawę sprawności narządu wzroku i ostrości widzenia oraz przynosi ulgę zmęczonym oczom.

Wierzba biała
Salicyna ma silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i ściągające. Wykorzystywana jest przy takich dolegliwościach i chorobach jak: ból głowy, przeziębienie przebiegające z gorączką, różne choroby reumatyczne, miażdżyca.

Aloes uzbrojony
Miąższ aloesu zawiera wiele leczniczych składników. Sok posiada bardzo gorzki smak i charakterystyczny zapach. Wykazuje działanie bakteriobójcze, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Pobudza procesy odpornościowe organizmu oraz przyspiesza gojenie się ran. Uzyskana z liści alona wchodzi w skład preparatów o działaniu przeczyszczającym i żółciopędnym. Ich efekt terapeutyczny zależy od dawki. Większa ilość preparatu powoduje szybkie wypróżnienie, natomiast małe dawki przyjmowane systematycznie wykazują działanie stymulujące. Warto jednak pamiętać, że długotrwałe stosowanie leków może spowodować niedobór elektrolitów, zwłaszcza potasu.

Goździki
Olejek goździkowy jest silnym przeciwutleniaczem, skutecznie zapobiega uszkodzeniom komórek i chroni je przed działaniem wolnych rodników, oczyszcza także organizm z toksyn. Dzięki temu zostaje spowolniony proces starzenia się organizmu i powstawania nowotworów.
Goździki mają właściwości antyseptyczne, więc w czasie infekcji, np. górnych dróg oddechowych, napar sporządzony z goździków pomoże zwalczyć dolegliwości związane z tą chorobą. Mają też działanie przeciwwirusowe i antybakteryjne. Profilaktycznie można żuć goździki, aby uchronić się przed zachorowaniem na grypę. W ten sposób można też niwelować przykry zapach z ust po zjedzeniu czosnku.
Związki zawarte w goździkach wzmagają apetyt, znoszą wzdęcia i nadfermentację w jelitach. W przewodzie pokarmowym działają przeciwbólowo, przeciwpasożytniczo i przeciwgrzybiczo. Maści z dodatkiem olejku goździkowego użyte zewnętrznie pomagają w gojeniu się ran i oparzeń.

Krwawnik pospolity
Działanie przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, bakteriostatyczne i nieznaczne przeciwskurczowe. Ziele pobudza również czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego, wzmaga wydzielanie soków trawiennych i żółci. Dawniej sporządzano napar na krwotoki wewnętrzne. Dziś ziele krwawnika stosuje się wewnętrznie głównie w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych objawiających się brakiem apetytu, wzdęciami, kurczami jelit, niestrawnością oraz, ze względu na działanie przeciwzapalne, w chorobie wrzodowej. Krwawnik można też stosować zewnętrznie w celu łagodzenia stanów zapalnych skóry i błon śluzowych oraz na rany, aby przyspieszyć gojenie.

Imbir lekarski
Działa korzystnie na procesy trawienne i układ krążenia. Łagodzi bóle żołądkowe i zębów, wzmaga apetyt. Pobudza układ odpornościowy organizmu. Pomaga przy przeziębieniach, kaszlu, nieżytach gardła i oskrzeli. Zapobiega mdłościom. Obniża stężenie cholesterolu we krwi. Dezynfekuje jamę ustną.

Mięta
Mięta pieprzowa: Liście zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, pobudzają wytwarzanie żółci, usprawniają pracę jelit. Stosowane są jako środek wiatropędny, przy zaburzeniach trawienia, w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Mają także właściwości przeciwbakteryjne i nieznacznie uspokajające. Olejek miętowy ma podobne, ale silniejsze działanie, szczególnie jako środek odkażający i uspokajający. Stosowany zewnętrznie w nieżycie nosa, do inhalacji przy nieżytach gardła i oskrzeli. Stanowi także składnik preparatów do użytku wewnętrznego przy zapaleniu dróg żółciowych i w schorzeniach wątroby lub jelit.
Mięta polej: Roślina lecznicza, stosowana przy przeziębieniach, rozdrażnieniach, chorobach skóry oraz dolegliwościach ze strony układu pokarmowego (mdłości, niestrawność).
Mięta polna: Roślina stosowana w zaburzeniach trawienia. Ziele zawiera olejki eteryczne.

Len zwyczajny
Ze względu na to, że śluz znajduje się w skórce, surowiec jest używany w stanie nie rozdrobnionym w postaci maceratów wodnych jako środek osłaniający w stanach zapalnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego (głównie żołądka). Ma właściwości lekko przeczyszczające na skutek pęcznienia w jelitach. Wykazuje też podobne jak tran działanie: wzmacnia kości, poprawia widzenie, regeneruje spojówkę i reguluje ciśnienie wewnątrzgałkowe. Zewnętrznie odwary lub wyciągi są stosowane w postaci okładów i kataplazmów jako środek przeciwzapalny przy ropniach, wypryskach, wrzodach, stanach zapalnych skóry, przy trądziku pospolitym, wysypce alergicznej, świądzie skóry i odleżynach.

Łopian pajęczynowaty i łopian większy
wykazuje silne działanie antybakteryjne, grzybobójcze, przeciwzapalne. Działa także moczopędnie i napotnie. Zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego, zwiększa natomiast wydzielanie śluzów w przewodzie pokarmowym. Dlatego też korzeń łopianu stosowany jest wewnętrznie w leczeniu nieżytów przewodu pokarmowego, w stanach zapalnych dróg moczowych i woreczka żółciowego, w niewydolności wątroby, zaburzeniach przemiany materii. Wykazuje też pozytywne działanie na skórę. Zewnętrznie stosowany jest do leczenia czyraków, trądziku, świądu skóry, łupieżu.

Melisa lekarska
Melisa lekarska jest wspaniałym, naturalnym lekiem na skołatane nerwy oraz podnoszącym ducha. Melisa lekarska posiada szczególne pokrewieństwo z układem trawiennym. Pomaga uspakajać i łagodzić nudności i wymioty; pobudza apetyt, łagodzi kolkę, czerwonkę, zapalenie okrężnicy oraz problemy trawienne związane z nerwowością. Melisa lekarska jest użytecznym lekarstwem, wtedy, gdy nerwowość i depresja powodują szybkie bicie serca (palpitacje), kłucia serca lub nieregularne bicie serca. Melisa lekarska relaksuje spazmy powodujące bóle miesiączkowe, łagodzi objawy PMS (depresja, niecierpliwość, bezsenność, itp). Melisa lekarska jest dobrym środkiem na bóle głowy, migreny, zawroty głowy oraz dźwięczenie w uszach.

Arcydzięgiel Litwor
Arcydzięgiel litwor jest ziołem posiadającym właściwości rozgrzewające oraz odżywcze. Jest pożyteczny i skuteczny w leczeniu szerokiej gamy chorób. Wszystkie części zioła potrafią pomóc w ulżeniu np. niestrawności, dzięki właściwościom wiatropędnym zioło to przyniesie ulgę w oddawaniu gazów, jest pomocne w czasie kolki. Arcydzięgiel litwor może być również pożyteczny w przypadkach słabego krążenia, gdyż posiada możliwości polepszania przepływu krwi do obwodowych części ciała. Jako delikatny środek wykrztuśny zioło to jest skuteczne w leczeniu kaszlu. Przynosi również ulgę cierpiącym na zapalenie oskrzeli, jak również łagodzi wszelkie inne dolegliwości związane z układem oddechowym. Korzenie zioła są najczęściej używane w przypadkach problemów z układem oddechowym, jak również łodygi i nasiona mogą być wykorzystywane.

Bazylia
Bazylia działa głównie na układ trawienny oraz nerwowy. Może być użyta w celu zapobiegania lub przynoszenia ulgi wymiotom i nudnościom. Zioło to eliminuje również robaki żyjące w jelitach. Bazylia posiada właściwości uspokajające, dlatego też jest stosowana w czasie pobudliwości nerwowej, zmęczenia, depresji, niepokoju lub bezsenności. Zioło to ma również zastosowanie w leczeniu epilepsji, bólów migrenowych głowy, kokluszu.

Bez czarny
Kwitnące wierzchołki bzu czarnego są idealne w leczeniu kaszlu, grypy, przeziębień. Napar posiada właściwości relaksujące i działa napotnie redukując gorączkę. Kwiaty bzu czarnego posiadają także właściwości łagodzące i wzmacniające błonę śluzową nosa oraz gardła, zwiększając tym samym ich odporność na infekcje. Kwiaty bzu czarnego są przepisywane na chroniczne infekcje, alergie, infekcje ucha oraz na zakażenie drożdżakowe. Napary z kwiatów bzu czarnego połączone z innymi ziołami potrafią obniżyć surowość ataków kataru siennego jeśli będą stosowane przez kilka miesięcy przed początkiem sezonu kataru siennego.

Chrzan pospolity
Pomimo tego, że obecnie chrzan pospolity jest niedoceniany jako zioło lecznicze, posiada on wiele właściwości leczniczych. Zioło to pobudza trawienie, zwiększa wydzielanie soków trawiennych, jak również wzmaga apetyt. Chrzan pospolity posiada również właściwości wykrztuśne i łagodne właściwości antybiotyczne, i może być z powodzeniem stosowany w stanach zapalnych układu oddechowego.

Copaiba
Copaiba oferuje szybką ulgę w stanach podrażnienia lub infekcji skóry. Roślina ta posiada również dobroczynne działanie na błony śluzowe. Copaiba łagodzi objawy szerokiego zasięgu chorób, które powodują zapalenia tkanki miękkiej lub błon śluzowych. Olejek eteryczny uzyskiwany z drzewa copaiby posiada właściwości przeciwbakteryjne, jak również zapobiega zakażeniom wtórnym w chorobach egzemowych, w opryszczce oraz w łuszczycy.

Czarna jagoda
Suszone jagody mają właściwości przeciwbakteryjne. Wysoka zawartość anthocyanin w jagodach czarnych powoduje, że są one potencjalnymi wartościowymi lekami w leczeniu słabszych naczyń krwionośnych.

Dąbrówka rozłogowa
Dąbrówka rozłogowa posiada właściwości ściągające. Jest również ziołem aromatycznym. Dąbrówka rozłogowa posiada także łagodne właściwości przeciwbólowe i jest wciąż używana w gojeniu się ran. Dąbrówka rozłogowa jest specyficznym ziołem działającym korzystnie na nadmierną aktywność gruczołów tarczycy, szczególnie tam, gdzie występują objawy palpitacji serca, drżenie ciała czy uczucie ciężkiego oddychania.

Doględa wielka
Doględa wielka jest cenionym środkiem leczniczym w przypadkach oskrzelowej astmy oraz w stanach, gdzie flegma zalegająca w drogach oddechowych utrudnia oddychanie. Zioło to posiada właściwości zarówno przeciwkonwulsyjne, jak i wykrztuśne. Dzięki tym właściwościom doględa wielka pomaga w relaksowaniu mięśni mniejszych przewodów oskrzelowych oraz czyści przekrwiony śluz. W dodatku, uważa się, że zioło to odczula zakończenia nerwowe w tzw. „drzewie oskrzelowym” oraz zwalnia częstość akcji serca, co prowadzi do łatwiejszego oddychania. Doględa wielka jest również stosowana w przypadkach zapalenia oskrzeli oraz rozedmy płuc.

Fiołek trójbarwny
Fiołek trójbarwny jest głównie używany w leczeniu problemów skórnych oraz płucnych. Fiołek trójbarwny może być z powodzeniem stosowany w czasie egzemy oraz innych chorób skórnych. Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym i wykrztuśnym fiołek trójbarwny jest używany w czasie kokluszu i ostrego zapalenia oskrzeli, gdzie pełni rolę czynnika łagodzącego oraz pomaga w "gojeniu" się organizmu.

Hyzop lekarski
Chociaż obecnie hyzop lekarski jest niedocenianym ziołem, jest on potencjalnie pożyteczny ze względu na swoje właściwości uspokajające oraz odżywcze. Hyzop lekarski wywiera pozytywne działanie w czasie, kiedy jest używany w leczeniu zapalenia oskrzeli oraz infekcji górnych dróg oddechowych, szczególnie tam, gdzie występuje nadmierna produkcja śluzu. Hyzop lekarski łagodnie wspomaga produkcję bardziej płynnego śluzu, a jednocześnie pobudza jego wydalanie. Ta połączona akcja zioła rozrzedza gęsty oraz zbity śluz.

Kapusta warzywna
Najbardziej znane i rozpowszechnione użycie lecznicze kapusty to zastosowanie jej w przygotowywaniu okładów - liście kapusty dzikiej lub uprawnej są parzone wrzątkiem, miażdżone lub siekane i stosowane na opuchlizny, guzy czy bolesne stawy. Liście kapusty dzikiej jedzone na surowo lub gotowane wspomagają trawienie oraz rozkład toksyn w wątrobie. Kapusta warzywna posiada właściwości oczyszczające i pomocne w długotrwałym leczeniu artretyzmu. Wysoka zawartość witaminy C w kapuście znalazła zastosowanie w prewencji szkorbutu.

Liść laurowy
Liście laurowe znalazły głównie zastosowanie w leczeniu górnego odcinka układu pokarmowego, jak również w łagodzeniu bólów w czasie zapalenia stawów. Liście laurowe posiadają działanie łagodzące na żołądek, poprawiają apetyt oraz pobudzają wydzielanie soków żołądkowych. Liście laurowe posiadają podobne właściwości jak mięta czy rozmaryn, jeśli chodzi o trawienie ciężkich pokarmów, np. mięsa.

Marchewnik anyżowy
Marchewnik anyżowy był używany jako ogólny środek wzmacniający organizm, jako środek średnio przeczyszczający oraz działał pobudzająco na apetyt. Wierzono, że marchewnik anyżowy wzmacnia płuca.

Migdałowiec zwyczajny
Mleczko migdałowe działa korzystnie na nerki, łagodzi zgagę oraz przynosi ulgę cierpiącym na egzemę. Z nasion drzewa migdałowego robi się olejek migdałowy; smaczny i posiadający duże właściwości odżywcze.

Oman wielki
Oman wielki od zawsze był uważany jako cenione zioło odżywcze dla układu oddechowego. Oman wielki może byċ używany we wszelkich problemach układu oddechowego, jak również jest bardzo pożyteczny, gdy chory czuje się zmęczony swoją chorobą. Oman wielki jest stosowany w przypadkach chronicznego zapalenia oskrzeli i dychawicy oskrzelowej. Pomaga zwalczaċ niestrawności żołądkowe oraz jest pomocny w szybszym przyswajaniu substancji odżywczych. Oman wielki pobudza apetyt, może byċ stosowany także w walce z robakami.

Prawoślaz lekarski
Prawoślaz lekarski jest pożytecznym ziołem w medycynie naturalnej. Chroni oraz łagodzi problemy związane z błoną śluzową. Korzeń prawoślazu lekarskiego redukuje nadmiar kwasu żołądkowego, zwalcza wrzody trawienne oraz zapalenie żołądka. Prawoślaz lekarski posiada również średnie właściwości przeczyszczające oraz jest pomocny w wielu problemach związanych z jelitami, np.zapalenie jelita krętego odcinkowe, zapalenie okrężnicy, zapalenie uchyłka oraz zespół jelita drażliwego.

Rumianek
Rumianek jest cudownym ziołem działającym rozluźniająco na system nerwowy, jak i dobrodziejstwem dla układu pokarmowego. Rumianek dzięki swoim właściwościom leczniczym korzystnie wpływa na mięśnie całego organizmu, umożliwiając ich rozluźnienie. Rumianek znany jest od lat z łagodzenia wszelakich dolegliwości związanych z układem trawiennym, szczególnie jeśli chodzi o bóle żołądka związane z nerwowością, napięciem i stresem. Rumianek wpływa korzystnie na poprawę apetytu oraz przyspiesza trawienie.

---

STAN POSTACI: Jej śnieżnobiałe futro nieco poszarzało, a sama wilczyca jest nieco poobijana. Na jej lewym boku widnieje dość rozległa, aczkolwiek zespolona, rana po niedźwiedzich pazurach.